Niespodziewany prezent i nowy -stary nabytek w domu

Najpierw rzeczy ważne:
Nie wiem jak zacząć, bo strasznie się wzruszam jak w życiu trafiam na, którzy mają tyle ciepła, serca i bezinteresowności, że dzielą się nim z innymi. Wiele z nas pisze, że poznało w blogowym świecie wspaniałe osoby, że nadajemy na tych samych falach. Zdarzają się tez "komentatorzy" którzy  piszą, że w komentarzach sobie słodzimy, że same zachwyty,  i że im to nie pasuje.
A ja uważam, że jeśli dla kogoś jest za słodko, to trudno. Po prostu Wasze prace na blogach wszystkie są piękne, każda inna choć wykonane podobnymi technikami i dlatego ja zostawiam zachwycone komentarze.
Ale do rzeczy...
Niedługo minie rok jak piszę swojego bloga i zaglądam regularnie do Was. Dzięki temu  mam więcej zapału do realizacji swoich pasji, uwierzyłam, że mogę, że potrafię.
Dziś do napisania tych paru słów natchnęła mnie Kajka, z jej blogowego pisania wyziera spokojna, ciepła osoba ale nie pozbawiona siły i wytrwałości. A do tego nie jest zupełnie skupiona na sobie, kierując się własnym doświadczeniami, wspiera innych. Organizuje aukcje na rzecz potrzebujących, bo to naturalny odruch ale w otaczającym mnie na co dzień świecie trudno o takie naturalne odruchy. Zajrzyjcie na Aukcje na rzecz Damiana i Franka. Linki ze zdjęciami są w pasku bocznym. Może znajdziecie coś dla siebie a jednocześnie wesprzecie słabszych.

Ale miało być o prezencie!
Oto on, niespodziewany prezent od Kajki.

bardzo dziękuję Kajuś. 
Piękny monogram z literą mojego imienia.  To prezent rzeczowy ale dostałam wcześniej od Niej coś ważniejszego. Kajka pisząc w swoim blogu przypomniała mi o wrażliwości, o bezinteresownym pomaganiu...bo niby wiemy że trzeba pomagać, że warto ale tłumaczymy, że nie mamy okazji, że nie wiemy jak.
A po prostu jesteśmy zagonieni, skupieni na sobie, swoich kłopotach.
A więc zapraszam, jeśli chcecie  zajrzyjcie na blog do Kajki i na blogi charytatywne. A jeśli chcecie zostańcie na dłużej.

A teraz o starym- nowym nabytku.

Często wzdychałam do pięknych stolików zrobionych z żeliwnej podstawy do maszyny a że jestem gaduła więc rozgłaszałam wszem i wobec.. i znalazła się maszyna, piękny SINGER co przetrwał dwie Wojny Światowe. Koleżanka znalazła u rodzinki na strychu i pomyślała o mnie. Jak zobaczyłam te maszynę, to już nie chce jej przerabiać na stolik. Zostanie oczyszczona, uruchomiona i stanie jako eksponat, a może coś na niej czasem uszyję.

pozdrawiam Was ciepło