Post bardzo osobisty "Dziekuję Piotrze"

 Podczas ostatnich miesięcy miałam to szczęśćcie trafić na kilka wspaniałych osób o wielkich sercach. 

Chciałabym przedstawić Wam osoby, których siła ducha i   podejście do życia  oraz   nieuleczalnej choroby  wywarły na mnie ogromny wpływ. Chodzi o Joannę "Chustkę" oraz jej męża Piotra. 

Joanna pisała bloga http://chustka.blogspot.com/ podczas swojej walki z rakiem. Postawa Joanny stała się wzorem dla wielu ludzi walczących z tą straszną chorobą. Niestety Joanna odeszła  w ubiegłym roku, pozostawiając synka i męża.

Kiedy 27 grudnia ubiegłego roku lekarz poinformował nas, że nie ma już nadziei na leczenie Taty a lek który wywalczyłam w NFZ nie przynosi poprawy i pozostała tylko opieka paliatywna, świat nam się zawalił! Rozpaczliwie nie chciałam się z tym pogodzić, szukałam ratunku, pomocy gdzie się da.

A potem .... poszukiwałam już informacji jak ochronić Tatę przed tym strasznym bólem, jak zapewnić mu wsparcie i opiekę do końca. Zwróciłam się do paru fundacji z pytaniami, bo potrzebna mi była wiedza praktyczna, jakie leki przeciwbólowe morfino-pochodne, jakie są skutki ich podawania, jak stwierdzić czy lekarz zapisuje właściwe dawki leku? Jaka opieka w domu, czy hospicjum opiekuje się pacjentem w domu, czy potrzebujemy jakieś specjalne sprzęty i urządzenia medyczne? Tyle pytań i prawie żadnej odpowiedzi… a na dotychczasowego lekarza z Centrum nie można było liczyć. Dał skierowanie do Hospicjum i sprawa załatwiona. Wg niego oczywiście.  A ponieważ wcześniej czytałam bloga Chustki, postanowiłam zwrócić się do Piotra, który po Jej śmierci założył Fundację http://www.fundacjachustka.pl/ która ma wspierać działania na rzecz walki z bólem i prawidłowej ochrony przeciwbólowej nie tylko ludzi chorych  na raka.

Rozmowa z Piotrem była bardzo długa i niezwykle  trudna dla nas obojga. Otrzymałam od niego wsparcie, informacje co nas czeka, jak sobie z tym radzić, jak dbać o komfort Taty w chorobie,  bo przecież ból onkologiczny jest niewyobrażalny dla zdrowego człowieka. Okazał mi dużo serca pomimo, że przechodził przez to wszystko tak niedawno i z pewnością te wspomnienia choroby Joanny bolały i bolą. . Tym bardziej dziękuję Ci Piotrze za podjęcie takiego wysiłku.  Rozumiem też dlaczego Piotr zdecydował się stworzyć Fundację Chustka. Jeśli przejdzie się przez takie doświadczenie, to chce się zatrzymać raka! Bo nikt nie zasługuje na takie piekło choroby i nikt nie zasługuje aby tak cierpieć! ! Trzeba coś robić i Piotr to właśnie robi, w imię pamięci Joanny-wspaniałej silnej Kobiety.  

 Zajrzyjcie na bloga Chustki , poznajcie ją i Piotra a może zechcecie wesprzeć Fundację lub po prostu zatrzymacie się na chwilę i zadumacie  się nad niezwykłością  człowieka.  Człowieka o kruchym, chorym ciele, w którym tkwił tak silny duch i mieściło się tyle niewyobrażalnej miłości.

Dziękuję również za opiekę Hospicum Domowemu Zgromadzenia Księży Marianów, którego pracownicy otoczyli nas opieką. To ludzie o niezwykłej sile ale również wrażliwości na drugiego człowieka. Pracują w trudnych warunkach, codziennie spotykając się z cierpieniem całych rodzin.

Codziennie borykają się też z problemami finansowymi bo Hospicjum ma ogromne potrzeby, w takiej opiece potrzebne są specjalne łóżka, sprzęt medyczny i pomocniczy, wózki. Te wszystkie rzeczy hospicjum wypożycza do domów pacjentów aby ułatwić codzienną pielęgnację chorego. 

Jeśli chcecie wesprzeć ich działalność zachęcam do tego, bo wiem na pewno,  że warto.

Hospicjum Domowe  Zgromadzenia Księży Marianów