Przytulacze i wzruszacze!

Moje własne przytulacze mają w czasie zimy ciepły dom i pełną miskę. Ba, mają nawet MOJĄ kanapę do której trudno się nam dopchać, jak  oba wielkie futrzaki się na nią zapakują. One są kochane, zadbane i leczone.
Trudno mi sobie wyobrazić jak by się poczuły gdyby któregoś dnia zostały same, porzucone ze zdziwieniem na mordkach? co ja złego zrobiłem??? dlaczego przestali mnie kochać???
A przecież ludzie tak właśnie postępują, biorą do domu zwierzę jak zabawkę a potem się go pozbywają jak niepotrzebnej zabawki, którą się znudzili.
Czasem są zdziwieni,  że z psem czy kotem tyle kłopotu, bo to musi jeść i na spacer wychodzić, bo brudzi, bo mebel zniszczy.... a czy przed decyzją o przyjęciu psa do rodziny sprawdzili ile kosztuje utrzymanie pupila, czy rozważyli, że będą musieli mieć dla niego czas, czy dowiedzieli się, że pies pozostawiony długo sam w domu może gryźć rzeczy z nudów lub ze strachu??? Potem schroniska, lasy i pola pełne są takich przerażonych, nieszczęśliwych zwierząt, które nie wiedzą dlaczego nagle ich świat się zmienił.
Wiem co mówię, bo mamy takiego psa, którego ktoś wyrzucił. Piękny rasowy pies Flat Coated Retriever. Dlaczego ktoś go nie chciał? Przypuszczamy, że poprzedni opiekun wziął do domu piękną puszystą czarną kuleczkę, która zaczęła rosnąć w szybkim tempie więc wymagała specjalnego żywienia. A że piesek nie dostawał odpowiedniej karmy więc zaczął chorować a leczenie kosztowało więc znalazł się na ulicy...przerażony , zaczepiał ludzi żeby go przygarnęli i tak trafił na moją siostrę a od niej do naszego domu. Pies miał zaawansowane zapalenie stawów, duże niedobory wapnia. Weterynarz przypuszczał, że był karmiony resztkami ze stołu a jak rósł to kości przestały wytrzymywać zwiększającą się masę psa. Jak po niego pojechaliśmy nie dawał rady wskoczyć do bagażnika... Leczenie psa zajęło parę miesięcy ale trudniejsze było leczenie "okaleczonej" psychiki. To trwało prawie rok. Straciliśmy nową kanapę, fotel,  kilka par kapci...i wiele innych rzeczy. I powiem Wam warto było się przemęczyć. Dlaczego? Zobaczcie jak wygląda szczęśliwy  pies:)

Nie bez powodu opisuje tę historię, zresztą nie pierwszy raz. Pisałam już o moich zwierzętach TU i TU.
Zaglądam stale na dwa blogi wspaniałych osób, o wielkim sercu.  To właśnie one ratują, przygarniają, karmią i leczą zwierzęta, które kiedyś ktoś miał kochać ale mu się znudziły. Jestem pełna podziwu dla ich ciężkiej pracy dlatego proszę abyście się na chwilę u nich zatrzymały, może wsparły drobną kwotą  lub paczką z potrzebnymi rzeczami. W zimie jest im jeszcze ciężej zapewnić opiekę pupilom. Piszę tu o Ori z bloga Pełnia lata w Domu Tymianka oraz  Marzenki z bloga Kwiaciarenka
Podopieczni Domu Tymianka

 Przytulacze u Kwiaciarenki

 A jeśli myślicie o przyjęciu do domu zwierzaka pomyślcie o adopcji. Przygarnięte zwierze odpłaci Wam bezinteresowną miłością. Jak patrzę na mordki naszych psów to mam wrażenie że mówią „ kochaj mnie, karm i nigdy nie opuszczaj”