W oczekiwaniu na Świętego Mikołaja

Na przestrzeni wieków trochę się skomercjalizował nasz Święty. Ale jak na niego nie czekać, skoro większości z nas kojarzy się z dziecięcą radością, listami pisanymi niewprawna dziecięcą ręką, oczekiwaniem na paczuszki pod choinką. Mnie  kojarzy się najpierw z wyczekiwanymi ale  skromnymi prezentami z mojego dzieciństwa, kiedy cieszyła każda mandarynka czy  pomarańcz albo czekolada w paczuszce ze słodyczami. Potem z miłymi chwilami,  kiedy mogliśmy po Wigilijnej Kolacji usiąść z dziećmi na podłodze i patrzyć jak cieszą się rozpakowując swoje  paczki. Nigdy nie było szaleństw, drogich prezentów. Jakoś sam stworzył się zwyczaj skromnych, przynoszących radość podarków a może moje dzieciaki potrafiły cieszyć się drobiazgami? Kiedyś  napisałam o liście do Świętego Mikołaja, jaki napisała moja Córka w wieku zaledwie kilku lat. Na pierwszym miejscu było w nim życzenie spędzenia świąt z Prababcią i resztą rodziny która daleko mieszka. Potem dopiero lista dwóch czy trzech drobnych prezentów. Nadal jestem bardzo dumna jak go czytam.  Możecie poczytać o tej historii TUTAJ. W tym roku cieszę się na myśl o Świętach bo dzieci zjadą do domu, syn z Gdyni a  córka z Londynu. Znów będziemy w komplecie. A w oczekiwaniu na Święta  i na przywołanie wspomnień z dzieciństwa  wizerunek poczciwego brodatego Mikołaja na wykonanej przeze mnie bombce.

 Pudełko 16,5 cm + medalion 12 cm.