Nowe życie kredensu- bufetu kuchennego

 Dawno nie stanęłam przed meblem, który byłby takim wyzwaniem. 90% osób przeznaczyło by go na śmietnik lub na opał ale nie my. Aneta upolowała go w klamociarni. Mebel wykonany z pewnością przez rzemieślnika a potem naprawiany przez amatora. Gdyby nie zniszczenia, na pewno warto by było zostawić przynajmniej część surowego drewna ale niestety duża ilość farby olejnej oraz głębokie ubytki wymusiły malowanie farbą kryjącą. Tylko środek kredensu został surowy. Po  oczyszczeniu i oszlifowaniu wygląda całkiem dobrze.  Drewno nóg było częściowo spróchniałe i wyjedzone przez kołatki. Zaczęliśmy od prewencyjnego wytrucia kołatków.

Następne prace były wykonane zespołowo. Ja zajęłam się szlifowaniem szuflad i drzwiczek a mąż naprawianiem nóg bufetu. Uzupełnił ubytki nowymi elementami, wzmocnił konstrukcję podłogi. Ja część ubytków wypełniłam szpachlą z wiórami drewnianymi. Tę czynność trzeba było powtórzyć trzykrotnie bo ubytki były głębokie. Szlifowanie, szpachlowanie, znów szlifowanie. Dużo pracy.  Reszta to już pikuś. Malowanie było najprzyjemniejszą częścią tej pracy. A oto historia w obrazkach od rupiecia z potencjałem do mebla.

  i jeszcze pomocnik, czteromiesięczna  kotka Ricotta. Wszędzie jej było pełno, mały ciekawski kotek:)

 Pierwsze malowanie

 Ratowanie okuć, które były zardzewiałe lub pokryte farbą olejną. Aneta oczyściła je i pomalowała Hammerite w kolorze szaro srebrnym.

... i wreszcie sesja fotograficzna w plenerze

Tak spędziłam część czasu w Domu Pod Sosnami. Twórczo i kreatywnie jak co roku. Były też wycieczki po okolicy i polowanie na starocie ale o tym w kolejnych wpisach, bo dokumentacji zdjęciowej mam bardzo dużo.

Pozdrowienia

Ewa